در زندگی روزمره ما، اغلب در شرایطی قرار می‌گیریم که باید از دیگران اجازه بگیریم یا به دیگران اجازه دهیم پس اگر در حال یادگیری زبان هستید باید اجازه گرفتن به انگلیسی و اجازه دادن به انگلیسی را بلد باشید. بی‌تردید، فهمیدن نحوه خواستن اجازه و دادن اجازه به شخص دیگر، جزء مهمی از ارتباطات موثر است. وقتی نیاز به اجازه خواستن دارید، مهم است که مودبانه و واضح در خواستتان را بیان کنید. اگر آموزش کامل زبان انگلیسی را مشاهده کنید حتما با تمامی این عبارات به شکل صحیح آشنا خواهید شد.
در زبان انگلیسی، عبارات مرتبط با اجازه گرفتن و اجازه دادن از جمله‌های مهم و پرکاربردی هستند که در مکالمات روزمره و بخصوص در محیط کاری استفاده می‌شوند. در این مقاله، به بررسی و تبیین برخی از این عبارات و اصطلاحات پرکاربرد می‌پردازیم. هدف ما در اینجا، به شما کمک کردن برای بهتر و موثرتر بیان نیاز‌ها و درخواست‌های خود و درک بهتر محتوای اجازه‌دهنده است. با ما همراه باشید تا در این مسیر به دنیای عبارات اجازه گرفتن و اجازه دادن در زبان انگلیسی، همه جوانب این موضوع را بررسی کنیم.
انگلیسی زبان بسیار مودبانه‌ای است. فقط به این واقعیت نگاه کنید که همه یکدیگر را “You” یعنی “شما”خطاب می‌کنند. هنگام برقراری ارتباط، انتخاب فرم‌های صحیح مهم است، زیرا اگرچه بسیاری از فرم‌ها ترجمه یکسانی به زبان فارسی دارند، اما در انگلیسی با درجات متفاوتی از ادب و رسمی بودن شناخته و درک می‌شوند. بیان اجازه به زبان انگلیسی نمونه بارز این موضوع است.
از نظر اجتماعی مهم است که هنگام صحبت با مردم به آنها نگاه کنید، سپس باید با صدای دلنشین و مودبانه اجازه بگیرید. از طرفی مردم باید با یک توضیح منطقی و مودبانه اجازه بدهند. حال بیایید قواعد دستوری را یاد بگیریم تا در هنگام تماس با افراد جامعه مودب باشیم.
تفاوت بین Permission و Allow
در ابتدا، بهتر است تفاوت میان دو کلمه “permission” و “allow” را بررسی کنیم. این دو عبارت به‌طور کلی به معنی “اجازه” هستند، اما کاربردها و مفاهیم آنها کمی متفاوت است.
Permission
“Permission” به معنی اجازه رسمی و مجاز استفاده می‌شود که توسط مسئول یا صاحب اختیار به شخصی یا گروهی داده می‌شود. به عبارت دیگر، زمانی از “permission” استفاده می‌کنیم که کسی مجاز به انجام کار خاصی باشد و این اجازه به صورت رسمی و معمولاً کتبی ارائه می‌شود.
Allow
“Allow” به معنی اجازه دادن به کسی برای انجام چیزی است، اما به صورت عمومی‌تر و گسترده‌تر از “permission” به کار می‌رود. اجازه‌دهنده ممکن است مجازات یا تعهد خاصی برای رعایت نکردن اجازه نداشته باشد و اجازه‌دهی می‌تواند به صورت ضمنی یا از طریق یک مکالمه غیررسمی اتفاق بیافتد.
عبارات اجازه گرفتن
در طول مکالمات روزمره، افراد اغلب به دنبال درخواست اجازه برای انجام کارهای مختلف هستند. در ادامه، به برخی از عبارات پرکاربرد برای اجازه گرفتن در زبان انگلیسی می‌پردازیم:
May I…?
این عبارت برای درخواست اجازه‌ی فرمال و با ادبیات بالا استفاده می‌شود. به عنوان مثال: “May I use your restroom, please?”
Could I…?
“Could I” عبارت دیگری است که برای خواستن اجازه به کار می‌رود و ادبیات متوسط دارد. به عنوان مثال: “Could I borrow your pen for a moment?”
Would it be possible for me to…?
این عبارت نسبتاً طولانی‌تر، اما بسیار مودبانه‌تر است و برای خواستن اجازه در موارد مهم و موقعیت‌های خاص استفاده می‌شود. به عنوان مثال: “Would it be possible for me to leave work a bit early tomorrow?”
Is it alright if I…?
این عبارت برای خواستن اجازه به نحوی کم‌ادبانه‌تر استفاده می‌شود. به عنوان مثال: “Is it alright if I smoke in this designated area?”
عبارات اجازه دادن
همانطور که اجازه گرفتن اهمیت دارد، اجازه دادن نیز به اندازه‌ی آن مهم است. افراد ممکن است از عبارات مختلفی برای دادن اجازه استفاده کنند. به موارد زیر توجه کنید:
Sure, you can…
این عبارت به معنای مثبت استفاده می‌شود و به کسی که درخواست کرده است، اجازه‌ی انجام کار موردنظر را می‌دهد. به عنوان مثال: “Sure, you can use my laptop for a while.”
Of course!
این عبارت نیز اجازه‌دهی مثبتی را نشان می‌دهد و به طور غیررسمی‌تر استفاده می‌شود. به عنوان مثال: “Of course! Feel free to take a break whenever you need.”
I’d be happy to…
این عبارت نشان دهنده‌ی موافقت و خوشحالی شخص است که اجازه‌ی انجام کار را می‌دهد. به عنوان مثال: “I’d be happy to help you with your presentation.”
نکاتی برای استفاده از عبارات اجازه دادن و گرفتن
برای بیان بهتر و مؤثرتر درخواست‌ها و پاسخ‌ها، به موارد زیر توجه کنید:
- ادب و احترام: درخواست کردن از افراد و دادن اجازه به آنها همیشه باید به همراه احترام و ادب باشد. در مکالمات رسمی، از عبارات مودبانه‌تر استفاده کنید.
- تشکر: پس از گرفتن اجازه، از فرد مجوزدهنده تشکر کنید. این نشان از ادب و قدردانی شماست و موجب ارتقاء روابط اجتماعی می‌شود.
- بازخورد مثبت: اگر درخواست‌های دیگری را از شما خواسته شود و شما موافقت می‌کنید، از عبارات مثبتی مانند “بله” یا “خوشحالم که کمک می‌کنم” استفاده کنید.
لیست عبارات کاربردی اجازه گرفتن به انگلیسی
- Can I…?
- May I…?
- Could I…?
- Would it be possible for me to…?
- Is it alright if I…?
- Do you mind if I…?
- I was wondering if I could…?
- If you don’t mind, could I…?
- Is there any chance I could…?
- Would you mind if I…?
- If it’s not too much trouble, could I…?
- Would you be willing to let me…?
- Do you have any objections if I…?
اینها مهمترین عباراتی هستند که می‌توانید برای اجازه گرفتن به انگلیسی یا همون درخواست مودبانه به انگلیسی از آنها استفاده کنید. در زیر مثال‌هایی از این موارد آورده شده که کاملا استفاده واقعی از این عبارات را یادخواهید گرفت.
For example:
Can I leave the meeting early today?
می‌توانم امروز جلسه را زودتر ترک کنم؟
May I borrow your pen for a moment?
می‌توانم برای یک لحظه خودکار شما را قرض بگیرم؟
Could I have permission to take a day off next week?
آیا می‌توانم اجازه بگیرم که هفته آینده یک روز مرخصی بگیرم؟
Would it be possible for me to work from home tomorrow?
آیا ممکن است به من اجازه بدهید فردا از خانه کار کنم؟
Is it alright if I leave the meeting a few minutes early?
مشکلی نیست اگر من چند دقیقه زودتر از جلسه برم؟
Do you mind if I open the window? It’s a bit stuffy in here.
اگر مشکلی ندارید، آیا می‌توانم پنجره را باز کنم؟ اینجا کمی خفه (فضای بسته) است.
I was wondering if I could have a moment of your time to discuss a project.
اگر ممکن است، می‌خواستم یک لحظه از وقت شما را برای بحث درباره یک پروژه بگیرم.
If you don’t mind, could I have a glass of water, please?
اگر اذیت نمی‌شوید، می‌توانید لطفاً یک لیوان آب بدهید؟
Is there any chance I could borrow your car for the weekend?
آیا امکانش هست که من ماشین شما را برای آخر هفته قرض بگیرم؟
Would you mind if I took a photo of this beautiful scenery?
مشکلی ندارد اگر من عکسی از این چشم انداز زیبا بگیرم؟
If it’s not too much trouble, could I have a copy of the presentation slides?
اگر زحمت زیادی نیست، می‌توانستم یک نسخه از اسلایدهای ارائه را داشته باشم؟
Would you be willing to let me use your office for a meeting?
آیا حاضر هستید به من اجازه دهید از دفتر شما برای یک جلسه استفاده کنم؟
Do you have any objections if I leave the party early?
آیا اعتراضی دارید اگر من زودتر از مهمانی برم؟
در زمان اجازه خواستن، مهم است که دلیل خود را هم بیان کنید. این کار به شخص مقابل کمک می‌کند تا درک کند که چرا شما نیاز به اجازه دارید و ممکن است باعث شود که احتمالاً به درخواست شما پاسخ مثبت دهد. اجازه گرفتن و اجازه دادن در انگلیسی همانند هر زبان دیگری باید محترمانه بیان بشه.
هنگامی که شخص دیگری از شما درخواست اجازه می‌کند، مهم است که با مودبانه و محترمانه پاسخ دهید. این پاسخ باید واضح باشد و شما باید تصمیم خود را مشخص کنید که آیا می‌توانید اجازه دهید یا خیر.
Below are some phrases you can use to give permission:
- Yes, you may…
- That’s fine.
- No problem.
- Sure, go ahead.
- Yeah, I don’t mind.
For example:
Yes, you may leave the meeting early today.
بله، می توانید امروز زودتر جلسه را ترک کنید
That’s fine, I’ll lend you my car.
بله حتما، ماشینم را به شما قرض می دهم
No problem, you can take a day off.
مشکلی نیست، میتونی یک روز مرخصی داشته باشی
Sure, you can work from home tomorrow.
حتما، میتونی فردا از خونه کار کنی
Yeah, I don’t mind you using my pen.
بله، برای من طوری نیست که از خودکارم استفاده کنی
اگر نمی‌توانید به درخواست شخص دیگر پاسخ مثبتی بدهید، بهتر است مودبانه بیان کنید که چرا نمی‌توانید اجازه دهید. به عنوان مثال، می‌توانید بگویید “متأسفم، اما خودکار من در حال حاضر مشکل دارد” یا “من نمی‌توانم به شما روز پنجشنبه مرخصی بدهم، چون باید خودم هم در محل کار باشم.”
در نهایت، برای برقراری ارتباطات موثر، مهم است که درخواست اجازه و دادن اجازه را مودبانه، با احترام و شفافیت انجام دهید. این کار به شما کمک می‌کند که روابط خود را با دیگران قوی‌تر کنید و به خوبی با هم کار کنید.
اینها مثال هایی هستند که در ویدیو برای شما تدریس شده که می توانید در زیر آنها را مرور کنید.
- Can I use your pen, please?
- Can I sit here?
- Is it okay if I sit here?
- Can I ask you a question?
- May I use your computer?
- May I come in?
- Could I take a look at your book?
- Do you mind if I turn down the TV?
- Do you mind if I use your phone?
- Would you mind if I opened the window?
- If you don’t mind, I’d like to smoke.
- I wonder if I could borrow your car for a few days.
- Would it be all right if I borrowed your phone?
- Sure.
- Sure, Go ahead.
- No problem.
- Yes, you can.
- Please feel free.
- I don’t mind.
- I’m afraid not.
- I’m afraid that you can’t.
- I’m sorry, but that’s not possible.
- No, you cannot.
- You couldn’t do that.
- Sorry, You are not permitted.
ادب یک فضیلت آسان است، هزینه کمی دارد و قدرت خرید بالایی دارد.
لوئیزا می آلکوت
ادب در زبان انگلیسی
بریتانیایی‌ها به عنوان مودب‌ترین ملت شهرت دارند، البته ما ایرانی های اصیل هم قطعا مودب هستیم. آنها مدام عذرخواهی می‌کنند، حتی زمانی که خود را مقصر نمی‌دانند. نه فقط در هر موقعیتی که به کسی مراجعه می‌کنند یا باعث ناراحتی می‌شوند. این یک رفتار است که از اوایل کودکی ایجاد شده است.
بنابراین وقتی به خارج از کشور می‌روید، به خصوص به انگلستان، باید از این قوانین پیروی کنید.
چند قانون رفتاری را به خاطر بسپارید:
- هنگام برقراری ارتباط با فردی که به خوبی نمی‌شناسید از بحث در مورد موضوعات خاص خودداری کنید. از جمله زندگی شخصی، مذهب، سیاست، پول و غیره.
- متواضعانه و محتاطانه رفتار کنید. در انگلستان، حتی افراد ثروتمند از زندگی در پنت هاوس خودداری می‌کنند و اغلب میلیونرها در خانه‌های معمولی زندگی می‌کنند و با ماشین‌های طبقه متوسط رانندگی می‌کنند.
- با مسائلی ساده تر و با طنز رفتار کنید و هیچ چیز را به دل نگیرید.
- در مورد دیگران صحبت نکنید و از مشکلات خود شکایت نکنید. بی تدبیر است.
- از عبارات مؤدبانه استفاده کنید.
ممنون واقعا عالی بود